Dobre _praktyki _leczenia _bólu _u _dorosłych _ZRM _P.pdf 0.38MB dobre praktyki leczenia bólu u osób dorosłych w specjalistycznych zespołach ratownictwa medycznego i lotniczych zespołach ratownictwa medycznego. Dobre _praktyki _leczenia _bólu _u _dorosłych _ZRM _S _i _LZRM.pdf 0.31MB dobre praktyki leczenia bólu u dzieci w Dynamiczna natura bólu pooperacyjnego wymaga powtarzanej oceny bólu. Opieranie decyzji o jednorazową ocenę nasilenia bólu (np. najsilniejszy albo najsłabszy) nie wiązało się z poprawą opieki [7], a raczej z epizodami zbędnego leczenia i poważnych objawów niepożądanych [14]. Zapobieganie i leczenie bólu w oddziale intensywnej terapii noworodka Prevention and treatment of pain in the neonatal intensive care unit Hanna Popowicz1, Wioletta Mędrzycka-Dąbrowska2, Katarzyna Kwiecień-Jaguś2 1 Zakład Pielęgniarstwa Położniczo-Ginekologicznego, Gdański Uniwersytet Medyczny, Gdańsk, Polska 2 Zakład Pielęgniarstwa Anestezjologicznego i Intensywnej Opieki Opracowanie Karty Oceny Nasilenia Bólu resort zdrowia zapowiedział już w zeszłym roku. Z niecierpliwością czekali na nią pacjenci, którzy na mocy zeszłorocznej nowelizacji ustawy z 6 Jednocześnie więcej niż co trzeci pytany przez EPIC pacjent uważa, że opiekujący się nim lekarz nie zajmuje się leczeniem bólu, którego on doświadcza. Pomocy poza poradniami leczenia lepszych praktyk w zakresie leczenia stomatologicznego oraz stworzenia realnych, minimalnych standardów opieki weterynaryjnej. Korzystając z trójpoziomowego systemu kształcenia ustawicznego WSAVA, w wytycznych przedstawiono spis rekomendowanego DvTpI. Jak podaje NIK - nałożony na szpitale obowiązek leczenia i monitorowania skuteczności leczenia bólu u wszystkich pacjentów – nie tylko tych po operacjach – zwrócił uwagę na problem, ale go nie rozwiązał. Większość skontrolowanych przez NIK szpitali nadal ani nie wprowadziła regulacji dot. leczenia bólu, ani nie dokumentuje tych procedur. Pozbawia to pacjentów gwarancji, że zachowane będzie ich prawo do leczenia bólu, odpowiednio do stopnia jego natężenia. Nie we wszystkich szpitalach chorzy są też rzetelnie informowani o możliwych terapiach, korzyściach i zagrożeniach związanych z uśmierzaniem bólu. Badania wskazują, że w Polsce z powodu bólu przewlekłego, czyli trwającego ponad trzy miesiące, cierpi 20 proc. społeczeństwa, przy czym u części (ponad 5 proc.) jest to ból o bardzo dużym nasileniu. W chorobie nowotworowej z bólem zmagają się niemal wszyscy chorzy. Według specjalistów, dla skutecznego uśmierzania bólu niezbędne są systematyczne pomiary natężenia bólu i ocena efektów jego leczenia. Monitorowanie skuteczności powinno się odbywać przez cały okres leczenia, bez względu na charakter bólu. Kluczowa dla zastosowania odpowiedniej terapii jest odpowiednia komunikacja z pacjentem i jego edukacja. NIK sprawdziła czy i jak stosowane są zasady zapewniające monitorowanie skuteczności leczenia bólu oraz jak odbywa się informowanie pacjentów o prawie do uśmierzania bólu. Podstawową metodą leczenia bólu jest farmakoterapia. Pod względem liczby leków przeciwbólowych sprzedanych bez recepty Polska jest na piątym miejscu w Europie, za Wielką Brytanią i Niemcami, a przed Holandią, Włochami czy Ukrainą. Jednocześnie wykorzystywanie silnych leków opioidowych, szczególnie skutecznych w leczeniu bólu ostrego (pooperacyjnego, pourazowego) czy bólu przewlekłego u chorych na nowotwory jest średnio pięciokrotnie rzadsze niż w Europie. Zgodnie z powszechną opinią, opór wobec stosowania opioidów w Polsce wynika z obaw przed uzależnieniem, choć dane europejskie takiego ryzyka nie potwierdzają, jeżeli leki te są stosowane zgodnie z zaleceniami medycznymi. Najważniejsze ustalenia kontroli W większości skontrolowanych szpitali - zaniedbując ustalony przez Ministra Zdrowia obowiązek - nie opracowano i nie wdrożono zasad postępowania zapewniających leczenie i monitorowanie skuteczności leczenia bólu u wszystkich pacjentów, którzy odczuwają ból, bez względu na charakter tego bólu. W części szpitali (38 proc.) nie przygotowano takiej procedury w ogóle lub opracowano ją z opóźnieniem, a w części (31 proc.) dotyczyła ona tylko pacjentów poddanych zabiegom operacyjnym. Personel medyczny wszystkich skontrolowanych szpitali podejmował działania w celu uśmierzania bólu towarzyszącego pacjentom. Jednak w ocenie NIK, niewdrożenie sformalizowanych zasad postępowania personelu medycznego związanych z leczeniem bólu, poza naruszeniem wymogu prawnego, pozbawił pacjentów gwarancji realizowania ich prawa do działań przeciwbólowych w czasie hospitalizacji. W efekcie pacjenci nie zawsze mają zapewniony dostęp do leczenia bólu, które byłoby adekwatne do stopnia jego natężenia. Procedury leczenia bólu i oceny skuteczności tego leczenia u wszystkich pacjentów (operowanych i nieoperowanych) odczuwających ból opracowano i wdrożono tylko w 1/3 skontrolowanych szpitali. W pozostałych placówkach, nawet jeśli procedury ustalono, nie zawsze były one stosowane. Tylko w dwóch szpitalach (spośród 32 skontrolowanych) ustalono i w pełni stosowano zasady ujęte w wewnętrznej procedurze leczenia i oceny skuteczności leczenia bólu. U pacjentów tych szpitali prowadzono systematyczne pomiary natężenia bólu oraz dokonywano regularnej oceny efektów wdrożonego leczenia przeciwbólowego, co rzetelnie odnotowywano w dokumentacji medycznej. NIK wskazuje na nieprawidłowości związane z systematycznym mierzeniem i notowaniem pomiarów bólu: odpowiednie wpisy na ten temat w kartach wszystkich pacjentów były tylko w dwóch skontrolowanych szpitalach. Nieprawidłowości dotyczące prowadzenia dokumentacji medycznej operowanych i nieoperowanych pacjentów odczuwających ból stwierdzono w przypadku niemal wszystkich (30 z 32) skontrolowanych szpitali, natomiast usystematyzowanych informacji na temat stopnia natężenia bólu oraz skuteczności zastosowanego leczenia nie odnotowano w dokumentacji żadnego z pacjentów 11 szpitali (35 proc.). W kolejnych 19 placówkach (59 proc.), informacje takie odnotowano tylko w odniesieniu do części pacjentów odczuwających ból, a w dokumentacji pozostałych chorych bądź takich informacji nie odnotowano, bądź odnotowywano je niesystematycznie. W ocenie NIK brak w dokumentacji medycznej informacji na temat stopnia natężenia bólu uniemożliwiał lub znacznie utrudniał rzetelną ocenę skuteczności zastosowanego leczenia. Stan ten był również niezgodny z wymogami rozporządzeń Ministra Zdrowia, regulującymi zasady prowadzenia dokumentacji medycznej. Personel medyczny skontrolowanych szpitali w ograniczonym zakresie stosował zalecenia ekspertów, z dziedziny leczenia bólu, dotyczące informowania pacjentów o możliwościach, korzyściach i zagrożeniach związanych z uśmierzaniem bólu. Informacje te powinny być przekazywane nie tylko ustnie, ale również pisemnie, co ma ułatwić ich zrozumienie. W 69 proc. szpitali pacjentom przekazywano tylko słowną informację o bólu i metodach jego leczenia. W 22 proc. szpitali przekazywano pisemną informację o bólu tylko pacjentom operowanym. Jedynie w trzech szpitalach (9 proc.) wszystkim pacjentom udostępniono ulotki informacyjne o bólu i metodach jego leczenia. NIK zwraca też uwagę, że rośnie liczba pacjentów oczekujących na specjalistyczną poradę dot. leczenia bólu. Zgodnie ze stanem na dzień 31 marca 2016 r., łącznie w sześciu skontrolowanych poradniach w kolejce do specjalisty z zakresu leczenia bólu czekało 738 pacjentów, a pięć miesięcy później już 851 (31 sierpnia 2016 r.). W skrajnym przypadku czas oczekiwania na wizytę wynosił cztery miesiące. Jednocześnie tylko mieszkańcy 1/3 powiatów mogą skorzystać ze specjalistycznej porady dot. leczenia bólu na obszarze własnego powiatu. Na terenie 70 proc. powiatów (266 z 380) mieszkańcy nie mieli możliwości skorzystania z bezpłatnej wizyty u specjalisty w poradni leczenia bólu. Wnioski i uwagi NIK W oparciu o ustalenia kontroli, NIK zwróciła się do Ministra Zdrowia o rozważenie wprowadzenia obowiązku dokumentowania pomiarów natężenia bólu we wszystkich podmiotach udzielających świadczeń zdrowotnych (nie tylko w szpitalach). Ponadto NIK zwraca uwagę na konieczność podjęcia działań w celu zwiększenia nacisku w procesie nauczania przyszłych lekarzy i pozostałej kadry medycznej na zagadnienia związane z leczeniem bólu i stałe podnoszenie kwalifikacji w tym zakresie. Celowym wydaje się także przeanalizowanie przez Prezesa NFZ dostępności świadczeń zdrowotnych w poradniach leczenia bólu i dostosowanie nakładów finansowych na te świadczenia, adekwatnie do zdiagnozowanych potrzeb. 23 marca 2017 r. Sejm, uchwalił ustawę o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja ta, usankcjonowała prawo każdego pacjenta do leczenia bólu oraz obowiązek podejmowania przez udzielające świadczeń zdrowotnych podmioty działań polegających na określeniu stopnia natężenia bólu, jego leczeniu oraz monitorowaniu skuteczności tego leczenia. Ból dotyczy 30%-50% osób w okresie aktywnego leczenia przeciwnowotworowego. W późniejszej fazie choroby ból dotyka nawet 90% pacjentów. Nowotwory są przyczyną około 10% zgonów na świecie (5 milionów ludzi) w ciągu roku. Ból związany z chorobą nowotworową dotyczy około 6 milionów ludzi na całym świecie zarówno w fazie aktywnego leczenia, jak i w fazie zaawansowanej. Szacuje się, że z powodu bólu towarzyszącego chorobie nowotworowej co roku cierpi około 100 tysięcy Polaków (chorzy zarówno w fazie aktywnego leczenia, jak i w fazie zaawansowanej choroby). Skala zjawiska jest jednak znacznie większa, ponieważ ból nowotworowy jest najczęściej problemem nie tylko samego chorego, lecz także jego rodziny, opiekunów i całego otoczenia. Terapia bólu powinna być integralną częścią leczenia nowotworowego. Źle leczony ból powoduje wiele niekorzystnych skutków: fizycznych, psychicznych, socjalnych, duchowych. Silny ból wpływa niekorzystnie na organizm chorego. W czasie choroby nowotworowej spotykamy się z problemem bólu ostrego i przewlekłego. W czasie leczenia choroby nowotworowej u pacjentów często wykonywane są zabiegi operacyjne, bolesne zabiegi diagnostyczne, inwazyjne procedury lecznicze, które są przyczyną bólu ostrego z objawami ze strony części wspólczulnej układu nerwowego, takimi jak: nadciśnienie tętnicze, przyspieszone bicie serca, zwiększona przemiana materii. Potem pojawia się ból przewlekły, który powoduje negatywne emocje, lęk, depresję, chory przekonany jest o tym, że choroba postępuje, że będzie umierać w wielkich cierpieniach. Przewlekły ból powoduje zmniejszenie odporności. Osoba cierpiąca z powodu bólu staje się drażliwa, izoluje się od rodziny i przyjaciół, przestaje być samowystarczalna, ból zaburza możliwość wykonywania codziennych czynności, powoduje obniżenia aktywności, co pogarsza jakość życia. Pacjenci cierpiący z powodu bólu gorzej reagują na leczenie i umierają wcześniej niż ci, którzy nie odczuwają bólu. Nieopanowany ból jest dla chorego zwiastunem bliskiej śmierci. Dotyczy to szczególnie bólu o znacznym nasileniu. Dlatego prawidłowe leczenie bólu nowotworowego ma ogromne znaczenie w procesie terapeutycznym. Ból jest objawem psychosomatycznym i wymagane jest oprócz stosowania leków przeciwbólowych również zwalczanie innych dokuczliwych objawów oraz zapewnienia wsparcia psychicznego, socjalnego, duchowego. Wsparcia wymaga również rodzina chorego. Wykazano, że u większości (80%-90%) chorych ból może być w pełni uśmierzony przy zastosowaniu zalecanych przez Światową Organizację Zdrowia powszechnie znanych i dostępnych leków przeciwbólowych. Jednak badania Światowej Organizacji Zdrowia wykazały, że u większości chorych (50%-80%) ból nie jest leczony lub jest leczony nieprawidłowo. Powodów niewłaściwego zwalczania bólu jest wiele, począwszy od tego, że pacjenci ukrywają ból, nie zgłaszając dolegliwości bólowych lekarzom, nie wiedzą gdzie zgłosić się po pomoc, jak również obawiają się, że zastosowane leki mogą wywołać uzależnienie, być nieskuteczne, gdy ból nasili się jeszcze bardziej oraz wywołać szereg dokuczliwych objawów niepożądanych (np. zaparć). Podawanie silnych leków opioidowych nazywanych niesłusznie narkotykami u wielu chorych i ich rodzin często kojarzy się z bliską śmiercią. Brak skutecznego leczenia bólu wynika z nieprzygotowania personelu medycznego: lekarze nie potrafią przeprowadzić umiejętnie oceny bólu i rozpoznania jego przyczyny. Nie mają dostatecznej wiedzy w zakresie leczenia bólu, co w konsekwencji jest powodem znacznego opóźnienia w stosowaniu silnych leków przeciwbólowych, niewłaściwego ich dawkowania (stosowane są zbyt małe dawki leków) oraz nieumiejętności rozpoznania i leczenia objawów niepożądanych. Nie zawsze podstawowe leki są dostępne w aptekach. Problem niewłaściwej terapii bólu nowotworowego dotyczy także Polski. W naszym kraju przyczynia się do tego między innymi błędne przekonanie, że "rak musi boleć". Zauważono, że chorzy na nowotwory nie zgłaszają lekarzowi odczuwania bólu, często też nie wiedzą, jak przyjmować ordynowane im leki. Część lekarzy zaś niewłaściwie ocenia nasilenie bólu u swoich pacjentów lub obawia się przepisywać silniej działające preparaty. W społeczeństwie zakorzenione są mity o szkodliwym działaniu silnych leków przeciwbólowych, co znacznie utrudnia zastosowanie tych przydatnych leków. Zmiany dotyczą głównie tych pacjentów, którzy mieli dostęp do rozmieszczonych na terenie całego kraju Poradni Przeciwbólowych, Poradni Opieki Paliatywnej, Hospicyjnej, zespołów Opieki Domowej lub byli leczeni w dużych ośrodkach onkologicznych. W ciągu ostatnich 10 lat zużycie silnych leków przeciwbólowych w Polsce wzrosło wielokrotnie, co świadczy o lepszej terapii bólu, ponieważ te leki są wymagane przez większość chorych. W zależności od nasilenia bólu należy dobrać odpowiednie leki. W bólu słabym wystarczą proste leki przeciwbólowe, np. paracetamol. ibuprofen, w bólu słabym do umiarkowanego słabe leki opioidowe, np. tramadol, kodeina, a w bólu umiarkowanym i silnym - silne leki opioidowe: morfina, fentanyl. Oprócz od dawna znanych środków lekarz dysponuje obecnie lekami nowej generacji, które łączą w sobie skuteczność z korzystnym profilem bezpieczeństwa, są bezpieczne i wygodne w stosowaniu, i charakteryzują się znikomą ilością działań niepożądanych. Przykładem takiego leku jest przezskórny fentanyl, środek szeroko stosowany w umiarkowanym i silnym bólu nowotworowym. Sprawdzony w czołowych ośrodkach na świecie, ale również w Polsce. W Polsce dzięki zrozumieniu Ministerstwa Zdrowia i polityce wychodzącej naprzeciw potrzebom cierpiących chorych lek ten dostępny jest za opłatą ryczałtową. W zwalczaniu bólu w chorobie nowotworowej leki należy stosować w taki sposób, aby nie przysparzać choremu dodatkowych cierpień. Preferuje się podawanie leków w formach wygodnych dla chorego i rodziny, np. w postaci plastra czy tabletki. Leki powinny być podawane w regularnych odstępach czasowych (według zegara) czyli tak, aby kolejną dawkę leku podać zanim przestanie działać poprzednia dawka. Doustne leki należy stosować w zależności od czasu działania leku co 4 do 12 godzin, a lek w plastrach co 3 doby. W zależności od przyczyny bólu, np. w bólach neuropatycznych (spowodowanych uszkodzeniem układu nerwowego) należy stosować dodatkowo leki wspomagające, np. glikokortykoidy, leki przeciwpadaczkowe, leki przeciwdepresyjne. Przy umiejętnym, stopniowym dawkowaniu silnych leków przeciwbólowych leczenie jest bezpieczne. Część chorych wymaga stosowania bardzo wysokich dawek i nie należy się tego obawiać. Należy dobierać takie dawki leków, aby chory nie cierpiał. Dawki należy zawsze dobierać indywidualnie w zależności od nasilenia bólu, efektu przeciwbólowego oraz objawów niepożądanych. W wyniku powolnego przenikania fentanylu przez skórę plaster zapewnia ciągłe, utrzymujące się przez 3 doby działanie przeciwbólowe. Dzięki temu chorzy mogą prowadzić normalne życie na miarę swoich możliwości. Zastosowanie plastra zapewnia korzystny efekt przeciwbólowy i mniejszą liczbę objawów niepożądanych (senności, nudności, wymiotów, zaparć i zawrotów głowy). Podanie leku w postaci plastra jest wygodne. Opr. dr n. med. Małgorzata Malec-Milewska (specjalista anestezjologii i intensywnej terapii) Rzecznik przyznaje, że ból jest niezbędnym sygnałem ostrzegawczym, często wskazującym na potrzebę interwencji medycznej, jednak - zaznacza - na tym rola bólu powinna się kończyć. Przypomina, że obowiązkiem państwa jest zapewnienie pacjentowi dostępu do adekwatnego - do stopnia i pochodzenia, bezpiecznego i skutecznego leczenia bólu. Bodnar przywołuje także wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w którym wskazano, że tolerowanie przez organy państwa sytuacji, w której pacjent narażony był na chroniczny ból oraz stosowanie wobec niego nieadekwatnych środków przeciwbólowych, doprowadziło do tego, że został on poddany nieludzkiemu i poniżającemu traktowaniu z naruszeniem Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. W ocenie RPO traktowanie bólu jako nieodłącznej składowej choroby i procesu leczenia może mieć źródło w zapisach ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Wynikające z nich prawo pacjenta do poszanowania godności obejmuje wprawdzie prawo do świadczeń służących łagodzeniu bólu, ale jest ono ograniczone wyłącznie do osób w stanie terminalnym. - Rozwiązanie takie jest niezrozumiałe, skoro godność ludzka nie jest zależna od indywidualnego stanu zdrowia - zauważa Bodnar i podkreśla, że taki zapis nie znajduje ani prawnego, ani medycznego uzasadnienia. RPO przypomina wyniki oceny jakości leczenia bólu ostrego/pooperacyjnego w polskich szpitalach, jaką resort zdrowia podjął wspólnie z Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia oraz Polskim Towarzystwem Badania Bólu. Badaniem tym objęto ponad 25 proc. szpitali, w których było hospitalizujących blisko 60 proc. pacjentów. Ze wspomnianego badania wynika, że brakuje spójności i kompleksowego podejścia do leczenia bólu. W co szóstym szpitalu nie prowadzi się powszechnie monitoringu natężenia bólu ostrego/pooperacyjnego, a w prawie 40 proc. placówek nie były prowadzone systematyczne szkolenia z zakresu monitorowania i leczenia bólu. Zdaniem Bodnara na niedostateczny poziom leczenia bólu wpływają też braki w edukacji personelu medycznego, zarówno lekarzy, jak i pielęgniarek. W nauczaniu akademickim na kierunkach medycznych w dalszym ciągu brakuje specjalizacji z medycyny bólu. - W mojej opinii położenie większego nacisku w trakcie edukacji zawodowej personelu medycznego na zajęcia polegające na diagnostyce bólu ostrego i przewlekłego oraz stosowaniu farmakologicznych i niefarmakologicznych metod ich łagodzenia i leczenia przyczyniłoby się do zmiany mentalności personelu medycznego w podejściu do roli i znaczenia bólu w terapii - ocenia RPO. Bodnar przekonuje, że właściwe byłoby "przyjęcie w formie aktu prawa powszechnie obowiązującego, standardu postępowania medycznego w łagodzeniu bólu przewlekłego czy ostrego". Obecnie istnieją jedynie zalecenia w zakresie leczenia bólu ostrego/pooperacyjnego opracowane przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu i Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Rzecznik przypomina też o problemie dostępu polskich pacjentów do medycznej marihuany. Jego zdaniem objęcie refundacją leków zawierających kannabinoidy, które są przywożone do Polski w drodze importu docelowego, nie rozwiązuje kwestii niespójności regulacji prawa farmaceutycznego z przepisami mającymi na celu przeciwdziałanie narkomanii, na co w marcu 2015 r. zwrócił uwagę Trybunał Konstytucyjny. TK Wwskazał wówczas, że w świetle aktualnych badań naukowych marihuana może być wykorzystywana w celach medycznych, zwłaszcza w przypadku łagodzenia negatywnych objawów chemioterapii stosowanej w chorobach nowotworowych i zwrócił uwagę na potrzebę unormowania "kwestii medycznego wykorzystywania marihuany". Podstawowym problemem dostrzeżonym przez Trybunał był utrudniony dostęp polskich pacjentów do korzystania z marihuany medycznej. Pacjenci mogą zaopatrywać się w nią legalnie tylko pod tym warunkiem, że zostanie ona przywieziona z zagranicy, co może być niespójne z przepisami, które przewidują kary za przywóz środków odurzających. Powiększanie penisa kwasem hialuronowymSkuteczna urologia estetyczna dla mężczyznCentra Medyczne OrtoGoZaufaj naszemu doświadczeniuW OrtoGo Centrum Medyczne udzielamy ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w zakresie działań służących ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz innych działań medycznych wynikających z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Oferujemy specjalistyczne leczenie i porady naszego zespołu chirurgów, ortopedów, chirurgów naczyniowych, internistów, gastroenterologów, endokrynologów, neurochirurgów, dermatologów, diabetologów, chirurgów plastycznych, urologów i innych OrtoGoPŁOCKlek. Agnieszka BielarskaChirurgia plastycznaUmów wizytęWARSZAWA-PRAGA/WARSZAWA-WOLA/PŁOCKlek. Anna MackiewiczGastroenterologia, InternaUmów wizytęPŁOCKlek. Andrzej NykazaChirurgia naczyniowaUmów wizytęPŁOCK/WARSZAWA-WOLAlek. Bartosz ChwedczukOrtopedia i traumatologia narządu ruchuUmów wizytęDbamy o najwyższą jakość naszych usługKwas hialuronowyNaturalnie występujący w ludzkim organizmie kwas hialuronowy jest substancją znajdującą szerokie zastosowanie we współczesnej medycynie. Mało inwazyjna metoda podania, udowodniona skuteczność w poprawie stanu aparatu ruchu u wielu pacjentów i brak przykrych skutków ubocznych sprawiają, że doskonale sprawdza się on w ortopedii. W OrtoGo jego regenerujące właściwości wykorzystujemy, używając kwasu hialuronowego w procesach naprawczych i ochronie bogatopłytkoweOsocze bogatopłytkowe - autologiczny materiał pozyskiwany z obwodowej krwi pacjenta to przełomowe odkrycie w wielu dziedzinach medycyny. Innowacyjne metody dzisiejszej ortopedii regeneracyjnej pozwalają z powodzeniem wykorzystać je przy urazach stawów i ścięgien, pomaga przy leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa, a także zmian i zespołów przeciążeniowych. Może być również wykorzystywane przy wspomaganiu terapii pooperacyjnej, podczas uszkodzeń narządu ruchu, czy przy ubytkach chrząstki czyli badanie USG jest metodą obrazowania narządów wewnętrznych za pomocą dźwięków o wysokiej częstotliwości. Dzięki otrzymywaniu obrazów w czasie rzeczywistym możliwa jest nie tylko ocena struktury narządów, ale również ich czynności i ruchu. Podczas badania nie wykorzystuje się promieniowania rentgenowskiego. Jest to procedura bardzo bezpieczna. Badanie mogą Państwo wykonać w każdej naszej laboratoryjneW trosce o zdrowie nie wystarczy stosować zbilansowanej diety oraz aktywności fizycznej. Bardzo ważne jest również regularne kontrolowanie stanu zdrowia poprzez wykonanie nawet najbardziej podstawowych badań laboratoryjnych krwi. Według zaleceń lekarzy specjalistów warto badać się przynajmniej raz w roku. Badania są bezpieczne i tanie, a w pewnych warunkach mogą uratować życie lub przyczynić się do poprawy kondycji nas wyróżnia?Wielu specjalistówWykwalifikowany personel medyczny i ponad dwudziestu lekarzy, którzy dobro pacjenta stawiają zawsze na pierwszym pomocPostaw na swoje zdrowie i skorzystaj z profesjonalnej i kompleksowej pomocy w jednej z dwóch dogodnych lokalizacji: Warszawa lub blisko PacjentaW Centrach Medycznych OrtoGo priorytetem zawsze jest dobro pacjenta. Dokładamy wszelkich starań, by mogli Państwo korzystać z najwyższej jakości usług, diagnostyki i to nowoczesne, wielospecjalistyczne placówki medyczne, które zapewnią Państwu szeroki wachlarz zarówno podstawowych, jak i zaawansowanych świadczeń medycznych wykonywanych przez zespół kompetentnych i doświadczonych lekarzy trosce o zdrowie naszych pacjentów przygotowaliśmy ofertę, w ramach której mogą Państwo skorzystać z opieki wysoko specjalistycznego, wykwalifikowanego personelu, zarówno pielęgniarskiego, jak i zespołu znakomitych lekarzy specjalistów wielu dziedzin. W OrtoGo znajdą Państwo szybką i fachową pomoc w zakresie poradni:Nasz zespół lekarski to specjaliści, którzy na co dzień pracują w wielu renomowanych oddziałach wszelkich starań, by tworzyć dla Państwa miejsce, którego celem jest zapewnienie opieki medycznej dla całej rodziny, zarówno dorosłych, seniorów, jak i tych najmłodszych pacjentów. Dlatego w OrtoGo częstymi pacjentami są również dzieci, a w przychodni znajdą Państwo nowoczesny sprzęt ultrasonograficzny do wykonania badania preluksacyjnego bioderek (USG). Dzięki naszemu doświadczeniu doskonale wiemy, że połączenie wybitnych w swoich dziedzinach lekarzy specjalistów oraz najnowocześniejszego sprzętu i wyposażenia jest gwarancją szybkiej diagnostyki i skutecznego procesu też o to, by w naszych przychodniach mogli Państwo skorzystać z szerokiej oferty badań laboratoryjnych. Wykonujemy ponad 5000 badań, takich jak: hematologia, mikrobiologia, endokrynologia, biochemia, alergologia, analityka ogólna, badania genetyczne, infekcje, czy pełen komplet badań przedoperacyjnych. W trosce o zdrowie naszych pacjentów przygotowaliśmy również pakiety badań laboratoryjnych: pakiet ogólny stan zdrowia, pakiet dla sportowców, pakiet zdrowe kości, pakiet zdrowy wygląd, pakiet zdrowe serce, pakiet reumatyczny i dwa pakiety Centra Medyczne mogą Państwo znaleźć w trzech lokalizacjach:Placówka OrtoGo Warszawa - Pragaul. Wiatraczna 25 lok. U2 04-384 WarszawaPlacówka OrtoGo Warszawa - Wolaul. Wschowska 8 01-239 WarszawaPlacówka OrtoGo Płockul. Medyczna 8 lok. 138 09-400 PłockOpinie pacjentów są dla nas najważniejszeRobert profesjonalne podejście do pacjenta. Nie dość, że podjęli się trudnego przypadku, gdzie inni lekarze rozkładali ręce, to jeszcze przeprowadzili pacjenta z dużą empatią przez cały proces naszej firmieW OrtoGo naszą misją jest dążenie do zapewniania wysokiej jakości usług poprzez możliwość konsultacji z najlepszymi specjalistami. Chcemy trwale zmieniać życie i komfort naszych pacjentów, poprzez diagnostykę, leczenie i zabiegi na najwyższym poziomie. Nasze Centra Medyczne to zespół niezwykłych ludzi z pasją, kompetentni i pomocni lekarze specjaliści, oraz rzetelny i profesjonalny personel specjalistyczne leczenie i porady zespołu ponad dwudziestu specjalistów w zakresie: ortopedii i traumatologii, ortopedii dziecięcej, chorób wewnętrznych, reumatologii, neurochirurgii, gastroenterologii, endokrynologii, chirurgii ogólnej, chirurgii naczyniowej, leczenia bólu, diabetologii i działamy z szacunkiem i jesteśmy transparentni wobec naszych pacjentów, stawiając ich dobro, zdrowie i życie na pierwszym miejscu.© OrtoGo Centrum Medyczne Sp. z wpisy na blogu Pobierz pliki Przegląd Szukaj Przegląd Liczba kategorii: 18 Farmakoterapia bólu u chorych na nowotwory - zalecenia Pliki: 2 Podkategorie: 0 Zasady stosowania silnie działających opioidów u pacjentów z bólem przewlekłym pochodzenia nienowotworowego Pliki: 1 Podkategorie: 0 Stanowisko EFIC dotyczące stosowania silnych opioidów Pliki: 1 Podkategorie: 0 Stanowisko EFIC dotyczące stosowania kannabinoidów Pliki: 1 Podkategorie: 0 Rozpoznanie i leczenie bólu neuropatycznego: przegląd piśmiennictwa i zalecenia Pliki: 2 Podkategorie: 0 Postępowanie w bólu pooperacyjnym Pliki: 4 Podkategorie: 3 Klasyfikacja bólów głowy ICHD wersja 3 Pliki: 1 Podkategorie: 0 Klasyfikacja bólu przewlekłego dla potrzeb ICD-11 Pliki: 2 Podkategorie: 0 Projekt Rozporządzenia MZ z dnia 11 maja 2018 w sprawie standardu organizacyjnego leczenia bólu. Pliki: 6 Podkategorie: 0 IASP Curriculum Outline on Pain Pliki: 5 Podkategorie: 0 EFIC Pain Curricullum Pliki: 6 Podkategorie: 5 Global Year Against ... Pliki: 170 Podkategorie: 16 Druki różne Pliki: 21 Podkategorie: 5 European League Against Pain Pliki: 1 Podkategorie: 0 Stanowisko PTBB dot. skal oceny nasilenia bólu Pliki: 2 Podkategorie: 0 Categories: Strona 1 z 2 start poprz. 1 2 nast. koniec Powered by jDownloads

procedura oceny i skutecznego leczenia bólu